Reisverslag november 2018

Reisverslag november 2018

Vanaf 1 november 2018 kun je dagelijks (als we verbinding hebben) onze dag dagelijkse belevenissen volgen.Wil je een groet overbrengen aan de deelnemers dat kan via het gastenboek.




Woensdag 14 november 2018.

Het project loopt ten einde. De huizen en latrines zijn bijna af. We mogen wat langer op ons bed blijven liggen. Sommige doen dit maar andere willen de zon op zien komen en gaan dus vroeg uit bed. De ochtendopening ging over Lucas 23 vers 33 tm 43. Een mooie tekst waar over na gepraat werd. We gingen met zijn alle richting de 8 huizen. Hier en daar moest nog iets worden afgemaakt. Aan het einde van de ochtend hadden we een bui. Was maar even, een klein buitje dus. Om 12.00 uur verzamelen in de kerk van dominee Cesar. Hier stond de lunch weer voor ons klaar. Elke dag werd dit in het centrum klaargemaakt en Willy kwam dit brengen. Koffie en lunch. Af en toe was het voor Willy wel een puzzel om alle groepen te vinden. Soms kwam de koffie dan ook wat later en ook het doosje met alle koekjes. Die gingen allemaal op. Wat smaken die mariakaakjes toch lekker als je druk aan het werk bent. Na de lunch ging een ieder op pad om afscheid te nemen van alle bekenden die we hebben ontmoet. Tijdens deze bezoekjes zagen we dat enkele huizen al waren bewoont. Met het weinige wat de mensen hebben, hebben ze hun huis ingericht. Het is mooi om te weten dat a.s. woensdag er een verrassing volgt. Dan wordt er namelijk huisraad bezorgd. Elk gezin krijgt een tafel, stoelen, bedden, borden en bestek naar gelang wat nodig is. Johannes en Gerry hebben nagevraagd wat de mensen bezitten en dat is niet veel. Ook krijgt elk gezin een voedselpakket. Nieuwe borden zonder iets lekkers erop klopt niet. We hopen dat ze vaak een lekker hapje op deze borden mogen hebben. Aan het einde van de middag gingen we weer met de vrachtwagen naar huis. Dikke wolken hingen boven ons. Vlak voor het centrum begon het te regenen. We waren net op tijd thuis voordat de bui in hevigheid los barsten. Tassen werden gepakt. Spullen uitgezocht, uitgedeeld. Na de avondmaaltijd werden we verrast door Daniel Né (directeur van onze partner Servidores Mundiales). Hij had een prachtige foto reportage van het project gemaakt. Een korte samenvatting waarvan we mochten genieten. Het project hebben we met elkaar afgesloten. Dit keer niet boven op het dak onder de sterren maar in de eetzaal. We hebben onze gedachten gedeeld. Dingen die je niet met de mensen thuis kan delen omdat het zo speciaal is. Vandaag is ook Reinskje jarig. Met elkaar taart gegeten want dat hoort er ook bij. We kijken terug op een mooie tijd. Zijn dankbaar dat er 8 huizen en latrines klaar zijn. Danken God voor alles wat we van hem mochten ontvangen tijdens de afgelopen 14 dagen. Morgen gaan we naar huis en hopen vrijdagmorgen weer gezond en wel op Schiphol aan te komen. We vonden het fijn dat jullie zo met ons mee leefden. Bedankt voor alle gebeden en lieve berichtjes in het gastenboek. Met een vriendelijke groet uit de Dominicaanse Republiek, Jannie, Hans, Jolanda, Reijnskje, Jan O, Jan P. Johannes, Willie, Hilly, Nina, Wieke, Piet, Andrea, Hilly, Mieke, Gerry, Juan, Hanneke, Yme, Marijke, Tjebbe en Conny

Dinsdag 13 november

We begonnen de dag met het lezen van de roeping van Mozes. Mozes had nog al wat twijfels en bezwaren. Kan ik het wel, ja maar als… We hebben allemaal wel eens van die Mozes momentjes.

Na een heerlijk ontbijt vertrokken we weer met de truck naar de diverse werkplekken. We zijn ondertussen flexwerkers geworden. Onder een stralende zon, stonden we cement te scheppen voor het laatste vloertje van dit project. Een warm karweitje, maar gelukkig deden de Dominicaanse bouwvakkers het zwaarste werk. Er was tijdens het werk zelfs nog tijd voor Dominicaanse dansles. We zwierden door zand en cement en hadden natuurlijk onze beste dansschoenen aan.

Tussen de middag hadden we een gezamenlijke lunch in de kerk en konden we de andere groepen ook weer ontmoeten. Augustina had haar toilet ter beschikking gesteld en daar werd weer dankbaar gebruik van gemaakt. Wat een gastvrijheid, een blijmoedige vrouw.

Na de lunch begon het te regenen. Tussen de buien door is het cementvloertje en randje rondom het huis toch nog af gekomen.  Maar toen begon het echt te plenzen. Met de truck naar huis, maar paniek want niet iedereen zat op de truck. Waar waren de anderen en hoe zouden die thuis komen ? De truck kon de rivier niet meer over, maar met de jeep van Willy zijn we allemaal veilig thuis gekomen. Door al deze avonturen was het avondeten iets later dan normaal, maar het eten was zoals gewoonlijk weer overheerlijk.

Er is ook een bezoek gebracht aan Arroyo Mingo. Hier vindt het project in februari plaats. Het belooft weer een prachtig avontuur te worden, dus wil je dit niet missen, geef je dan op. Er zijn nog plaatsen beschikbaar.

Nog enkele wist u datjes:

Er wel eens op een bizarre manier kruiwagen gereden wordt

Je niet op alle kunststoftafeltjes kunt zitten, dan worden het wel eens klaptafeltjes

We in de schilderploeg een echte Piet Mondriaan hebben

Er 3 personen waren die de stroming in de rivier getrotseerd hebben en hand in hand (Mano a Mano) de rivier over staken

Er een heuse concurrentiestrijd tussen de zagen is

Morgen alweer onze laatste werkdag is, en we alles afkrijgen!!!!

Lieve groetjes,

Hillie J. en Nina V.

Maandag 12 november

Vandaag ging de dagopening over Jacobus 1. Vers  19-27.Wat vraagt God van ons? Hierover ontstond een open gesprek.   .

Na een heerlijk ontbijt ,kregen we instructies  van Tjebbe hoe we vandaag aan de slag zouden gaan vertrokken we naar de werkplekken. De rit met de truck geeft  altijd veel plezier ,je ziet onderweg veel  b.v. kinderen zwaaien vanuit een schoolklas die al begonnen is ,zwaaiende takken van de bomen waarvoor je dus af en toe wel moet bukken .Tijdens de rit is er altijd genoeg gespreksstof .Na de rit zoeken we het huis op waar we aan het werk zijn. Samen met de familie die er komt te wonen en de kinderen rondom , de werkmensen van Tacisar beginnen we de werkdag met een kringgebed en een kinderlied .Het werk schiet prima op De ramen en deuren zitten erin en we zijn bij verschillende huizen met de afwerking bezig. De latrines worden vandaag geplaatst en de verfploeg is ook aan de slag gegaan .Af en toe een flinke regenbui tussendoor geeft af en toe wat vertraging maar eind van de dag zijn we weer flink opgeschoten. Op de truck naar huis zo noemen we dit al en  de koffie daar klaar. Hierna een heerlijke koude douche staat het eten voor ons al op tafel. Hierna heeft iedereen wel wat om handen.
Op dit moment zitten er veel een spel te doen.
Vandaag hebben verschillende mensen de rivieren overgestoken en maar niet altijd even droge voeten kunnen houden. Het stenen springen is een hobby ,die je wel kunt leren zeggen ze!
Dominicanen lusten echt geen drop, nemen dit uit beleefdheid soms wel aan,  maar weten dan niet hoe ze het ongezien weg moeten moffelen

Sylvio kwam vandaag helpen ,( voor diegenen die hem kennen)

Marijke en Jannie

Zondag 11 november 2018.

We begonnen de ochtend met een psalm. Een goed begin van de dag. Hierna ontbijt en allemaal in de bus richting de kerk van Javier. Om 10 uur zou de dienst beginnen. We kwamen netjes op tijd aan. De kerk in aanbouw en alle gebouwen erom heen staan op een prachtig plekje. Het wordt niet voor niets El cielo genoemd (de hemel). Aan het begin van de dienst werd er een klein meisje opgedragen. Bijzonder. Een mooi welkom in de gemeente. Je mag erbij horen. We hebben diverse Spaanse liederen gezongen. Dit gaat met veel herhalingen en harde muziek en dan ook nog met versterker. Ook wij hebben onze liederen gezongen (ietsje zachter) met begeleiding van gitaar. De preek ging over Matheus 14. Na de dienst stond de koffie klaar en zagen we een aantal bekenden. Allemaal weer in de bus richting het huis van Javier. Hier werd nog druk gewerkt aan de maaltijd. Javier woont met zijn gezin in een mooi huis. De kerstboom stond al klaar. De familie was al bezig om het huis te versieren voor de kerst. Zij zijn niet de enige. In diverse huizen hebben we al kerstbomen aangetroffen. De winkels in Santo Domingo hebben ook de kerstballen al in de aanbieding. We kregen een heerlijke maaltijd bij Javier. Zelfs een toetje. Een heerlijk ijsje. We worden verwend. Na de maaltijd weer in de bus richting ons tijdelijke huis. Onderweg werd er veel geslapen. Nu zijn we in het centrum. We genieten van een kopje koffie. Straks stappen we weer in de vrachtwagen. We gaan eten bij het echtpaar wat ons vorige week heeft uitgenodigd voor de maaltijd. Vandaag is het geen spannend berichtje. Veel vervoer en veel eten. Morgen krijgen jullie weer ander nieuws. Een groet uit de Dominicaanse Republiek. Mano a Mano groep – november 2018.


Zaterdag 10 november 2018.

Vandaag geen werk maar we staan toch maar op gewone tijd op. Onze opening ging over een gedeelte uit Nehemia 1 en 2. Tijdens de opening hebben we ook een paar liederen geoefend. Morgen mogen we namelijk zingen in de kerk van Javier. We hadden een bijzonder ontbijt namelijk warme griesmeelpap. Het smaakte prima. Na het ontbijt inpakken en daarna met alles in de truck richting het huis van Juan Aqua. Hier staat de bus klaar die ons brengt naar de binnenstad van Santo Domingo. In de binnenstad is druk gewinkeld en natuurlijk genoten van een ijsje bij Helados Bon. Om 13.00 uur zat iedereen startklaar op de trappen van de Mercado. De bus reed voor en spoedig waren we onderweg naar het strand. Onderweg hadden we nog een buitje maar dat mocht de pret niet drukken. Heerlijk gezwommen in de zee. Temperatuur van het water was prima. Sommige deelnemers maakte een wandeling andere lagen in de zon. Tegen het einde van de middag hebben we onze avondmaaltijd op het strand gebruikt. Er dreigde een bui maar daar is het bij gebleven. Met de bus weer terug naar de stad om naar het APEN kamp te gaan. Hier verblijven we vannacht.

Een goede zondag toegewenst.

Gerry en Conny


Vrijdag 9 november 2018.

Wat gaat de tijd snel. We zijn al een week in de DR. We zijn al helemaal gewend aan de Dominicaanse Republiek. Gelukkig loopt de wekker van Janny op tijd af anders zouden we lekker doorslapen. Ook vanmorgen hadden we weer een dagopening. Gerry had het over Johannes 5. Na de opening werd er gegeten. Iedereen stond weer op tijd bij de vrachtwagen dus konden we spoedig vertrekken. De bouwers van huis 7 en 8 stapten weer bij de disco uit en zochten hun bouwplaats op. Bij huis 7 kreeg men om 10 uur geen koffie maar een bordje rijst en vis. Wanneer je het wil zien, kijk op facebook. Nina heeft een leuk filmpje gemaakt (zie facebook). Huis 7 is vandaag voorzien van dakplaten, ramen, tussenwanden en er is opgeruimd. Nina heeft ook een filmpje gemaakt van de binnenkant van het huis. Ook huis 8 is voorzien van ramen. Maandag wordt er beton gestort. De bouwers van huis 7 hebben gezellig de middagmaaltijd gebruikt bij huis 8. We kregen ook daar weer heerlijke rijst met kip. Als toetje een mandarijn of een passievrucht. Het smaakte heerlijk. We eten van een samengesteld servies. Elk bord heeft een ander motiefje. Met elkaar is het een vrolijk geheel. We krijgen geen vork en mes maar een lepel. Beetje lastig als je kip krijgt maar dit mag de pret niet drukken. Om 15.00 uur zijn we gestopt met het werk. Het is tenslotte vrijdag en we hadden nog wat ADV uren over. Sommige van de groep zijn gaan wandelen naar ons tijdelijke huis. Andere zijn met de vrachtauto naar ons tijdelijke huis gegaan. De wandelaars hadden een prachtige wandeling (circa 2 uur). Berg op, berg af. Smalle padjes waar net een ezel of paard over kan lopen. Prachtige vergezichten. We kwamen latrines tegen die we in het verleden hadden gebouwd. Veel groen. Gewoon genieten. Om 17.00 uur was iedereen weer binnen. De koffie stond al op ons te wachten. En raad eens wat we vanavond hebben gegeten. Rijst met kip. Het smaakte ook nu weer heerlijk. Het is nu 19.45 uur. Het regent weer. Diverse pakken hun tas voor ons weekendje uit naar Santo Domingo. Andere kletsen even bij. Er zal vanavond vast nog wel een spelletje take 5 worden gedaan.

Iedereen een prettig weekend gewenst.
Conny


Donderdag 8 november

Vandaag is Gerry jarig dus gisteravond de zaal versierd met vele slingers en vlaggetjes en we hebben haar vanochtend toegezongen. We begonnen de dag met het zingen van lied 57 “Ik zal er zijn”, het lievelingslied van Gerry en daarna nog een Spaans lied. Het Bijbelgedeelte was uit Johannes 4, vers 1-14, de ontmoeting van Jezus met de Samaritaanse vrouw.
Na het ontbijt weer op de truck, ons dagelijkse plezierritje. De zon scheen alweer volop en we genoten van de mooie natuur, de vogels en de uitgelaten kinderen langs de weg. De diverse bouwgroepjes werden op hun werkplek afgezet. Vandaag was er, naast de 4 bouwgroepen, voor het eerst een latrineploeg geformeerd. Hier en daar schort het wat aan de communicatie tussen ons en de bouwvakkers. Er zou bij huis 5 een vloer worden gestort en daar aangekomen  bleek het huisje 6 te zijn. Aan deze situaties zijn we inmiddels gewend.
Er zijn nu 4 huizen klaar op het plaatsen van ramen en deuren na. Er zijn intussen 2 latrinevloertjes gestort en het houtwerk is klaar. We gaan zeer voorspoedig te werk! Sinds gisteren hebben we een extra Dominicaanse hulp, hij heet Javier en we hebben hem voor het eerst ontmoet in Media Cara tijdens het laatste waterleidingproject in 2015. Uit dankbaarheid wat er toen is gedaan voor zijn dorp wil hij graag iets terugdoen. Vanochtend nam hij een heerlijke vrucht voor ons mee, een Guanabana. Dit is een zeer zoete, vezelrijke en kostbare vrucht. Soms worden ze gestolen. Tijdens de lunch is er geproefd van deze bijzondere vrucht, hij is overheerlijk maar erg “dreech”! Eén zo’n vrucht is een complete maaltijd. Op de bouwplaatsen wordt er goed voor ons gezorgd. We worden door de bewoners verwend met koffie, vruchtensap, fruit en soms een warme maaltijd. Er is nog steeds niet gewandeld vanaf de werkplek naar het centrum, we hopen dit morgen te doen.
Na alweer een heerlijke avondmaaltijd was er nog een stukje verjaardagstaart als toetje.

Namens Gerry iedereen bedankt voor de vele felicitaties!

Groetnis fan Hillie, Reinskje en Jan


Woensdag 7 november

Heerlijk uitgerust(?) zat vanmorgen iedereen om 7 uur weer in de zaal.
De dagopening ging over Daniël 1 waarbij we stil stonden bij het onderwerp “nee” zeggen. we hebben met elkaar nagedacht over de  verschillende manieren van nee zeggen.
Na het ontbijt gingen we op weg naar de werkplaats. Bij aankomst werden we enthousiast begroet door de bewoners.  In huisje 1 en 2 werden de vloeren gestort wat zorgde voor flink schepwerk en heel veel zweetdruppeltjes. Aangezien dit het lievelingswerk van Andrea is voelde ze zich helemaal op haar plek. Al voordat haar schep vies was zat ze zelf al compleet onder het cement…
Groep 3 en 4 zijn begonnen aan huisje 7 en 8 waar zij flink zijn opgeschoten met het maken van de wanden.
Vandaag bleek weer dat de mensen hier goed voor ons zorgen, bij het ene huisje werd een warme maaltijd verzorgd, bij een ander huisje werden er limoenen geschild en ook waren er mandarijnen en bananen die de bewoners kwamen brengen.
Na de middag zijn groep 1 en 2 ook weer verder gegaan met hun 2e huis. Deze vorderen zo snel dat hier morgen naar alle waarschijnlijkheid ook al de vloeren gestort kunnen worden.
Naast dat er hard gewerkt is zijn er ook veel goede gesprekken geweest met de bewoners van de huisjes. De kinderen waren vandaag weer naar school maar toen ze weer thuis kwamen was er nog gelegenheid om met hen wat te zingen/praten/spelen. Aan het einde van de werkdag kwam er nog een regenbuitje maar toen was het al weer tijd om te stoppen met werken, gelukkig duurde deze bui maar kort en kwamen we droog ‘thuis’ aan.
Na een heerlijke douche stond er al weer een geweldige maaltijd voor ons klaar. Al met al was het een dag van ‘scheve planken’ maar gelukkig geen ‘scheve gezichten

Groetjes van Andrea en Mieke

Dinsdag 6 november

Hier weer een berichtje uit een nat en warm land. We begonnen de dag met het verhaal van Samuel die werd geroepen door de Heer. Hoe zouden we nu reageren op zo’ n oproep van God. Hierna volgde een heerlijk ontbijt met havermoutpap en natuurlijk ananas, papaja en watermeloen. Een goede bodem voor een pittige werkdag. Allemaal goed ingesmeerd en wel hop hop de truck op. We schudden lekker heen en weer met ladders en kruiwagens en scheppen tussen ons in. We genieten van de prachtige natuur hier. Heel mooi groen en ook diverse roofvogels gespot. Er vlogen 12 gieren boven ons, en gelukkig stonden mensen in Mano a Mano shirtjes niet op het menu. Aangekomen op de werkplaats, gingen we weer in 4 groepen uiteen. Bij 2 huizen werden de cementen vloeren gestort. Hierdoor lijken de huizen steeds meer af. Een heerlijke kruiwagenrace en gratis fitnesstraining. Met het cement nog in onze oren, lopen we terug naar het kerkje om de Compassion kinderen te begroeten. Dat gaat dit jaar anders dan andere jaren. 14 kinderen kwamen met hun begeleiders met bussen naar ons project toe. Een mooie ontmoeting tussen de kinderen en hun sponsors volgde. Orlando had voor de hele groep gekookt. Heel bijzonder dat 1 persoon voor zo´n grote groep kookt. De middag was voor het contact tussen de sponsorkinderen en hun sponsors. Spelletjes, knutselen en een rondje lopen en helpen op de bouw. Voor iedereen een topervaring.  De sponsorkinderen wonen in de grote stad en velen hadden geen idee hoe het leven er in de bergen uit ziet. Ook voor hen ging er een wereld open. De groepsleden zonder sponsorkind deelden zich op in nieuwe groepjes en gingen aan het bouwen. De eerste 4 huizen zijn nagenoeg klaar en we beginnen aan de volgende ronde. Nieuwe gezichten van bewoners, maar net zo blij als de eerste. Aan het eind van de dag komt er een bezorgde opa naar ons toe, dat zijn kleinzoon een oorontsteking heeft. Heel sneu voor dat ventje, want oorpijn doet erg zeer. Gelukkig was daar Marijke met paracetamol en neusdruppels en hopelijk zien we morgen een vrolijker jochie. Nu werd het tijd om naar het centrum te gaan, maar het regende voor de verandering. Nog even schuilen in een huis en zelfs de kippen gingen schuilen voor de regen. Rennen naar de truck en we zijn onmiddellijk onder zeil. Bij thuiskomst was het weer droog en nog even heerlijk op een terrasje genoten van een cola met een cakeje. Douchen, eten en nu weer de gezelligheid in.

Nu volgt een ode aan de zaag.

Weet iemand waar de superzaag is?

Planken moeten toch ingekort worden, anders slaan we de plank mis.

Planken worden korter, en het huis wordt groter.

De superzaag gaat overal doorheen als een mes door een pakje boter.

Dit heeft Hans Botermans met eigen ogen mogen aanschouwen.

Wie weet mag hij later in dit project deze zaag ook nog eens vasthouwen.

Na wat geklungel met een hamer en kruiwagens met zand,

Ligt zo’n zaag toch wel weer heerlijk in de hand.

Van zo’n superzaag gaan wij vannacht dromen.

Laat de planken morgen maar weer komen.

Lieve groetjes,

Jolanda en Nina

Maandag 5 november 2018

Beste lezers, hier is weer wat nieuws uit de DR. De regen maakt alles een beetje klam. Dus ook onze handdoeken, sokken en andere kledingstukken. Niet zo fijn aan het begin van de morgen maar dat zijn we al snel vergeten zodra we mogen genieten van de heerlijke koffie van Aida en Jasmin. Hierna volgt de ochtendopening over Handelingen 8 vers 26 “Filippus en de Ethiopiër”. Na het ontbijt werd al het materiaal weer verzameld (er gingen weer een paar extra trappen mee) en vertrokken we naar de werkplaats. Iedereen ging vol goede moed aan de slag. De eerste 4 huizen vorderen snel. Aan het einde van de middag kon iedereen melden dat het timmerwerk bijna klaar is op een paar details na. Morgen gaan we starten met beton maken t.b.v. storten van de eerste vloeren. We hopen morgen 2 huizen te voorzien van een mooie vloer. Een gevalletje van pech. De latrine voor huis 4 was gegraven. Bij het verstevigen van de wanden is het gat ingestort. De zoons van het gezin zijn weer aan de slag gegaan en hebben in recordtijd een nieuw gat gegraven. Super. Alleen het oude gat moeten ze nu nog dichtgooien. Er wordt druk gebouwd maar de kinderen rondom de huizen krijgen ook aandacht. Er wordt gezongen en sommige kinderen hebben een ketting gemaakt. Tijdens de lunch kwamen Mercedes en Daniel Rodriguez langs. Oude bekenden die ons kwamen groeten. Ook Orlando kwam ons begroeten. Orlando is een oude bekende van ons die tijdens het aanleggen van de waterleiding in Maluco met regelmaat voor ons de lunch klaar maakte. Morgen hebben we iets speciaals. Tijdens andere projecten gingen we altijd onze Compassion kinderen bezoeken. We draaien het dit keer om. De Compassion kinderen komen naar ons toe. Sommige kinderen hadden namelijk aangegeven dat ze ons werk wel eens wilden zien. Morgen gaat dit gebeuren. Ze komen met begeleiders en tolken uit Haina naar Maluco, ongeveer 35 mensen. Voor sommige kinderen is dit heel bijzonder omdat ze nog nooit in de bergen zijn geweest. De hele groep blijft eten en dus hebben we Orlando gevraagd om voor deze gelegenheid voor ons te koken. Nog een ander nieuwtje. Gisteren hebben we gewandeld door Manomatuey. We begroeten een mevrouw. Voordat we het in de gaten hadden, zaten we binnen op de bank en hadden we een uitnodiging om zondagavond te komen eten. Wat leuk en wat gastvrij. Voor de verandering hadden we vandaag ook een regenbui. Maar dit kon niet deren, we werkten gewoon door. Dit kan in een huis met een waterdicht dak. Groeten Gerry en Conny


Zondag, 4 november 2018

Heerlijk geslapen. Het was wat fris vannacht. We mochten uitslapen (wel een half uur!!!) maar voor dat de wekker afliep, waren diverse mensen al opgestaan. Zondag in de DR. Dat is anders. Onze dagopening ging over psalm 121. Een pelgrimslied. Een lied voor een leven lang. Na het ontbijt werd de eetzaal omgebouwd naar een kerkzaal. Diverse bewoners uit de omgeving hebben we uitgenodigd en zijn gekomen om onze dienst bij te wonen. Een groepje deelnemers heeft samen met Daniel Né de kerkdienst voorbereid. Rondom 10 uur kwam een grote groep kinderen naar ons gebouw. Tijdens de dienst kwamen er nog meerdere bewoners bij. Daniel heeft een preek gehouden over psalm 1 vers 3. “Hij zal zijn als en boom, geplant aan stromend water.” Marie Louise (een dame uit het dorp en juf van de zondagschool) had met de kinderen liedjes ingestudeerd. Deze liedjes werden voor ons gezongen. Een mooie dienst. Tijdens de middagmaaltijd begon het te regenen. Het is bijna een traditie dat het regent op zondag. Dus we wijzigen onze plannen. We krijgen een keuzelijst: slapen, lezen, spelletje spelen, in gesprek gaan met…… De keuze is reuze. Uiteindelijk konden we om een uur of 2 toch gaan wandelen. De tocht ging naar Manomatuey en El Mango (februari 2017 project). We kruisten diverse rivieren. Dat kan lopend, gedragen worden door een man of met een brommertje of bloten voeten. Weer de keuze is reuze. Onderweg hebben we verschillende zelf gebouwde huizen bekeken en de bewoners geprezen hoe zij hun nieuwe huis tot een thuis hadden gemaakt. Sommige huizen waren geverfd of omringd met een bloementuin. Het is mooi om te zien dat de mensen genieten van hun nieuwe woning. Na de wandeling stond de koffie gemaakt door Yasmin en Aida weer voor ons klaar. Ook rook het erg lekker en later werd duidelijk dat we spaghetti gingen eten. Na de maaltijd heeft Aida voor ons gezongen onder gitaar begeleiding van Juan Garcia (één van de deelnemers).En nu nog een rustige avond voordat onze drukke werkweek weer van start gaat. Met het gekwaak van een kikker op de achtergrond, hartelijke groet van Wieke Wijntje en Conny

Zaterdag,3 november 2018.

Een nieuwe dag. We beginnen te wennen aan het leven in de DR. De een slaapt wat beter dan de ander maar om 7 uur zitten we allemaal in de eetzaal voor de dag opening. We hebben het vandaag over Filippenzen 4. Een bijzonder begin van de dag omdat we met elkaar een mooi gesprek hadden over dit stukje uit de bijbel. Na het ontbijt ging iedereen enthousiast op weg naar de werkplek. Al spoedig werd er weer gezaagd, getimmerd en heel veel gemeten. Dit project staat in het teken van een nieuwe aanpak. Er wordt gewerkt met een zwaaihaak en mallen die het werk vergemakkelijken. Het resultaat is een nog mooiere afwerking van het huis. Vandaag hadden de kinderen geen school. Dus meer kinderen op de werkplek. Sommige hielpen gezellig mee en andere werden beziggehouden door met ze te zingen en spelletjes te doen. We hadden ook weer een regenbui. Niet zo erg als gisteren. Na de regen kwam weer zonneschijn en dus werkte we weer verder. Zaterdag is hier ook slachtdag. Onderweg naar de werkplek zagen verschillende slachttaferelen. Dat is hier een familie gebeuren. Voor diegenen die het nog niet wisten. Er waren twee tassen achterbleven in Madrid. Vandaag zijn ze alsnog op hun bestemming aangekomen. De eigenaren waren erg blij. Na het avondeten hadden we een lezing van Daniel Ne (directeur Servidores Mondiales). Hij vertelde ons hoe deze organisatie werkt. Tevens kregen we een rondleiding in de tandartsenkliniek (die we in 2013 zelf gebouwd hebben). De kliniek is voorzien van een prachtige inrichting geschonken door een Amerikaanse tandarts. Het ziet er prachtig uit. Veel bewoners maken hier gebruik van. Deze kliniek is hier heel erg nodig. De toestand van diverse gebitten is ernstig. In dit gebied zijn er diverse health promotors actief. Er wordt veel aandacht besteed aan medische voorlichting op allerlei gebied. Het is nu half 9. Johannes heeft sinaasappels geschild en die worden lekker opgegeten. We stoppen er voor vandaag mee. Even een mededeling voor Gé. We hebben take 5 bij ons en inmiddels is het eerste spelletje gespeeld.

Groetjes Marijke, Nina en Conny

Vrijdag 2 november 2018.

Een bijzondere dag. Pedro Reyes (onze vertaler) is jarig. Hier in de DR is het niet gebruikelijk om je verjaardag te vieren. Maar Pedro vindt het maar al te leuk om toegezongen te worden door de Nederlandse groep. En de jarige krijgt natuurlijk ook een cadeautje. Iedereen heeft best wel lekker geslapen. We starten de dag met een dagopening over Nicodemus (Johannes 3). Ons thema deze weken is: “Een goed gesprek”. Nicodemus had een goed gesprek met Jezus. Na de dagopening mochten we genieten van een heerlijk ontbijtje. Spoedig hierna gingen we op weg richting Los Anones. De plaats waar we de komende tijd verblijven. Onderweg zie je van alles. Mooie natuur maar ook schrijnende zaken. Huisjes die je eigenlijk geen huis mag noemen. Wegen die helemaal kapot zijn en als het niet gerepareerd wordt, zou het kunnen betekenen dat over een poosje een gebied niet meer bereikbaar is. We kwamen tijdens onze reis ook iemand tegen. Yohan woont nu met zijn moeder langs de weg. Hij zat voor zijn huis en zat duidelijk op wacht. Yohan woonde voorheen in de bergen. Daar kon hij niet blijven omdat zijn lichamelijke beperking letterlijk en figuurlijk te zwaar werd voor zijn moeder. Hij is geopereerd en heeft nog revalidatie nodig. Nu hij langs de weg woont, kan hij naar school. Dit was een wens van hem en die is uitgekomen. Natuurlijk is de bus even gestopt om de jongen met zijn moeder te begroeten. Hierna verder gereden richting het Centrum in Los Anones. Aida, Jasmin (de dames die voor ons koken) en Carmito (de beheerder) stonden al te wachten. Er werd naar ons uitgekeken. Een warm welkom. De bedden werden opgemaakt, tassen uitgepakt. Er volgde een wandeling in de buurt en een lunch. Na de lunch zijn we naar de werkplek gereden. Hier stonden de bouwvakkers te wachten. Met elkaar de bouwplaatsen van de eerste 4 huizen bekeken en toen ging iedereen aan de slag. Inmiddels is er gezaagd, gemeten, gespijkerd. Er zijn al houten muren bijna klaar. Aan het einde van de middag moesten we stoppen. Een dikke bui verstoorde het werk. Schuilen bij de kapper en bij mensen in huis. Toen de bui wat afnam zijn we in de vrachtwagen naar het Centrum vertrokken. Nat, moe maar voldaan zaten we rond 5 uur aan de koffie. Het is een mooie dag geweest. Nu is het rond half 8. Het regent weer (de mensen hier zijn blij met de regen). We zitten gezellig bij elkaar. Sommige mensen kletsen bij, sommige lezen en andere doen een spelletje. Hartelijk groet vanuit de Dominicaanse Republiek.

__________________________________________________________________________

Donderdag 1 november 2018

Vandaag is het eindelijk zover. We gaan op reis naar de Dominicaanse Republiek. We hebben er zin in, vinden het spannend. Voor sommige voor de eerste keer en voor andere wordt het weer een ontmoeting met goede vrienden. Om half 6 is iedereen op Schiphol. Alles gaat super gesmeerd. 22 tassen worden ingecheckt. Voordat we verder gaan vragen we een zegen over deze reis. Een goede start. Onder Zijn leiding mogen we gaan. Een voorspoedige vlucht richting Madrid. In Madrid verliep alles prima. Helaas was er geen tijd meer voor een lekker bakkie koffie. Dit kregen we in het vliegtuig. Na een voorspoedige vlucht kwamen we in Santo Domingo aan. Pedro, Franklin en Daniel Né stonden op ons te wachten. Allemaal proppen in de bus. Een kleine bus. We pasten er allemaal in. Een mooie zonsondergang in Santo Domingo. En toen kwamen we in het drukke verkeer. Eén grote file. Toen we op onze slaapplaats (kamp APEN) kwamen, stond de maaltijd al klaar. Hierna gingen sommige direct naar bed. Andere doken nog even in het zwembad. We stoppen ermee. Nederlandse tijd is het nu half 2. De komende 2 weken delen we graag onze verhalen met jullie.

Groeten uit Santo Domingo

Johannes, Hans, Tjebbe en Co